Art. - Aansprakelijkheid bij spoorwegongevallen

Bij spoorwegongevallen zijn vaak veel partijen betrokken. Indien bijvoorbeeld een goederentrein ontspoort en op het andere baanvak terechtkomt, waardoor een tegemoetkomende passagierstrein eveneens ontspoort, kan er schade ontstaan aan de goederentrein, de lading, de infrastructuur (het spoor), de omgeving, alsmede aan de passagierstrein. Ook kunnen de reizigers letsel oplopen of overlijden. Bij de beoordeling en de afwikkeling van dergelijke schades spelen de Europese regelgeving, internationale verdragen, nationale wetgeving, algemene voorwaarden en standaardcontracten van (niet-gouvernementele) organisaties een rol. In dit artikel wordt aan de hand van het hierboven gegeven voorbeeld een overzicht gegeven van de verschillende regelingen.

COTIF-Verdrag, de Verordening en Nationale wetgeving

Het eerste verdrag betreffende het spoorvervoer dateert uit 1890. Dit verdrag was het eerste internationale verdrag ter wereld waarin op uniforme wijze de aansprakelijkheid van de spoorvervoerder werd geregeld en de voorloper van het COTIF-verdrag. De formele Franse titel van het laatstgenoemde verdrag luidt: Convention relative aux transports internationaux ferroviaires. In het COTIF is het grensoverschrijdende spoorvervoer geregeld. Bij het protocol van Vilnius van 1999 is het COTIF ingrijpend gewijzigd. Deze wijzigingen waren noodzakelijk vanwege EU-regelgeving. Deze EU-regelgeving is erop gericht de monopoliepositie van de spoorwegen te beëindigen en een splitsing te maken tussen de vervoerders en de spoorweginfrastructuurbeheerders.¹

Bij het COTIF-verdrag (het basisverdrag) van de intergouvernementele organisatie (OTIF) zijn thans de volgende aanhangsels opgenomen:

• Uniforme Regelen betreffende de overeenkomst van internationaal spoorwegvervoer van reizigers (CIV – Aanhangsel A bij het Verdrag)

• Uniforme Regelen betreffende de overeenkomst van internationaal spoorwegvervoer van goederen (CIM – Aanhangsel B…