Lastgeving is de overeenkomst van opdracht waarbij de ene partij, de lasthebber, zich jegens de andere partij, de lastgever, verbindt voor rekening van de lastgever een of meer rechtshandelingen te verrichten.
Commentaar op Burgerlijk Wetboek Boek 7 art. 414 (Letselschade) en (Vermogensrecht)
Commentaar is bijgewerkt tot 15-11-2014 door mr. S.Y.Th. Meijer
Artikel 414 Tekst van de hele regeling
1.
2.
De overeenkomst kan de lasthebber verplichten te handelen in eigen naam; zij kan ook verplichten te handelen in naam van de lastgever.
A: Inleiding
Wat betreft wetsgeschiedenis en jurisprudentie tot heden bijgewerkt.
B: Wetstechnische informatie
Voor de wetstechnische informatie verwijzen wij u naar de wetstechnische informatie van de regeling.
C: Kernproblematiek
C.1: lastgeving
Afdeling 2 van titel 7.7 behandelt de lastgevingsovereenkomst. Lastgeving is een gekwalificeerde vorm van de overeenkomst van opdracht. Dit betekent dat de bepalingen van afdeling 1 over de opdracht in het algemeen van overeenkomstige toepassing zijn op de lastgeving, voor zover niet van deze artikelen wordt afgeweken. Van lastgeving kan dus geen sprake zijn als er sprake is van een arbeidsovereenkomst dan wel een van de uitzonderingen genoemd in artikel 7:400 lid 1 BW (Asser/Tjong Tjin Tai 7-IV* 2009/35, 220).
C.2: Definitie van lastgeving
Lastgeving wordt in artikel 7:414 BW omschreven. Het is de overeenkomst waarbij de lasthebber zich verplicht jegens de lastgever om rechtshandelingen te verrichten. Het verschil met de overeenkomst van opdracht is dat de werkzaamheden de verplichting betreffen om rechtshandelingen te verrichten. De rechtshandelingen worden verricht voor rekening van de lastgever. Er is geen sprake van lastgeving wanneer incidenteel rechtshandelingen voor…