ECLI:NL:RBROT:2016:8515 Rechtbank Rotterdam , 09-11-2016 / C/10/495728 / HA ZA 16-192

Ten slotte is vonnis bepaald.

In het tussenvonnis heeft de rechtbank zich uitsluitend bevoegd verklaard kennis te nemen van de vordering van Van Vliet Handelsonderneming voor zover (a) deze vordering is gebaseerd op ongerechtvaardigde verrijking dan wel onrechtmatige daad én (b) het schadebrengende feit in de zin van artikel 102 Rv zich heeft voorgedaan binnen het rechtsgebied van deze rechtbank en is de zaak naar de rol verwezen voor conclusie van antwoord uitsluitend ten aanzien van de op ongerechtvaardigde verrijking dan wel onrechtmatige daad gebaseerde vordering van Van Vliet Handelsonderneming en uitsluitend voor zover het schadebrengende feit in de zin van artikel 102 Rv zich heeft voorgedaan binnen het rechtsgebied van deze rechtbank.

Ville de Kinshasa heeft, ondanks daartoe voldoende in de gelegenheid te zijn gesteld, geen conclusie van antwoord genomen. De rechtbank heeft vervolgens aan Ville de Kinshasa akte non-conclusie verleend.

Aan de orde is de subsidiaire grondslag van de vordering van Van Vliet Handelsonderneming, ongerechtvaardigde verrijking. Van Vliet Handelsonderneming stelt dat door de levering van de voertuigen aan Ville de Kinshasa zijzelf is verarmd en Ville de Kinshasa is verrijkt.

Voor een geslaagd beroep op ongerechtvaardigde verrijking in de zin van artikel 6:212 lid 1 BW, welk artikel deel uitmaakt van het in deze zaak op ongerechtvaardigde verrijking toepasselijke Nederlandse recht, is ten minste vereist dat Ville de Kinshasa is verrijkt door de levering van de voertuigen en dat Van Vliet Handelsonderneming is verarmd, waarbij tussen de verrijking en de verarming een causaal verband moet bestaan. Ten slotte gaat de schadevergoedingsplicht niet verder dan redelijk is.

Uit de stellingen van Van Vliet Handelsonderneming in de randnummers 6-11 van de incidentele antwoordconclusie volgen verrijking van Ville de Kinshasa, verarming van Van Vliet Handelsonderneming en het hierboven bedoelde causale verband tussen deze verrijking en verarming. Nu een en ander niet is weersproken door Ville de Kinshasa, is dit vast komen te staan. Hier is derhalve sprake geweest van ongerechtvaardigde verrijking van Ville de Kinshasa ten koste van Van Vliet Handelsonderneming, zodat Ville de Kinshasa in beginsel, voor zover dit redelijk is, verplicht is aan Van Vliet Handelsonderneming deze schade te vergoeden tot het bedrag van haar verrijking.

Vervolgens rijst de vraag welk gedeelte van deze ongerechtvaardigde verrijking van Ville de Kinshasa is terug te voeren op een schadebrengend feit in de zin van artikel 102 Rv dat zich heeft voorgedaan binnen het rechtsgebied van deze rechtbank, aangezien, als gezegd, deze rechtbank slechts in zoverre bevoegd is kennis te nemen van de vordering van Van Vliet Handelsonderneming.

In het geval van ongerechtvaardigde verrijking is sprake van in beginsel twee soorten schadebrengende feiten, namelijk het geheel van de feiten waaruit de verarming van de ene partij bestaat en het geheel van de feiten waaruit de verrijking van de andere partij bestaat. Voldoende voor de bevoegdheid van deze rechtbank op grond van artikel 6 lid 1 onder e Rv juncto artikel 102 Rv is dat hetzij het geheel van de feiten waaruit deze verrijking bestaat zich in het rechtsgebied van deze rechtbank heeft afgespeeld hetzij het geheel van de feiten waaruit deze verarming bestaat. In navolging van Van Vliet Handelsonderneming zal de rechtbank in dit geval de levering van de voertuigen aan Ville de Kinshasa aanmerken als het enige relevante schadebrengende feit. Dat leidt dus tot de vraag of en, zo ja, met betrekking tot welke van de geleverde voertuigen, deze levering plaats heeft gehad binnen het rechtsgebied van deze rechtbank. Die vraag beantwoordt de rechtbank als volgt.

De rechtbank compenseert de proceskosten in deze zaak, in die zin dat iedere partij haar eigen kosten draagt.