Extrapolatie toegestaan?

Boekenonderzoeken of controles zijn in vergelijking met jaren geleden in aantal afgenomen. Dat heeft enerzijds te maken met de introductie van het fenomeen Horizontaal Toezicht en anderzijds met capaciteitsgebrek bij de Belastingdienst. Mede als gevolg hiervan zijn ook de controletechnieken gewijzigd. Veelal wordt door de controlerende ambtenaren een jaar geselecteerd uit de jaren die onderzocht worden (het zogeheten toetsjaar) en de uitkomsten van het onderzoek van dat ene jaar worden vervolgens geprojecteerd op de andere jaren. Met een mooi woord heet het dan dat de uitkomsten worden geëxtrapoleerd naar de andere jaren. De vraag is of dat zomaar is toegestaan.

Waar in het verleden nog technieken als het opzetten van een goederenbeweging of een vermogensvergelijking werden toegepast om na te gaan of de omzet volledig werd verantwoord, is het heden ten dage gebruikelijk dat de Belastingdienst de auditfile opvraagt en daarmee op kantoor al het nodige voorwerk doet. Na analyse van dit bestand wordt een aantal punten geselecteerd waarop nader onderzoek gewenst is. Vervolgens wordt bij de delen van de administratie die nader worden onderzocht veelal gebruik gemaakt van de geldsteekproef (zie hiervoor Loonzaken 2016, nr. 7).

Steekproef

De Belastingdienst past de steekproefmethodiek veelal toe wanneer de hoeveelheid gegevens te groot is voor een handmatige controle. Op die wijze kan de Belastingdienst met controle op een beperkt deel van bepaalde kostenposten een oordeel geven over de totale omvang van die kostenpost. Voor een juiste toepassing van de steekproef is het noodzakelijk dat er een bepaalde massa/populatie wordt vastgesteld. De populatie kan bijvoorbeeld bestaan uit kostendeclaraties, kostenvergoedingen, kostenposten die in aanmerking komen voor de afdrachtvermindering, kopieën van ID-bewijzen. De totale…