The Making a Murderer files

Valkuilen bij de toepassing van een confrontatie

De getuigenconfrontatie is een veelvuldig gebruikte opsporingsmethode, waarvan de betrouwbaarheid in de feitenrechtspraak regelmatig ter discussie wordt gesteld. Rechtspsychologen publiceren geregeld over gebreken in de door de politie uitgevoerde confrontaties. Een veel gehoorde kritiek is dat de strafrechters de confrontatie niet streng genoeg op zijn betrouwbaarheid beoordelen. In dit artikel wordt, aan de hand van de populaire TV-serie Making a Murderer , valkuilen bij getuigenconfrontaties uiteen gezet. Vervolgens wordt beoordeeld of de regelgeving voldoende waarborgen bevat om betrouwbare confrontatie te verzekeren, en hoe de rechtspraak met deze waarborgen omgaat.

1 Inleiding

De Netflix-serie ‘Making a Murderer’ is een wereldwijde kijkcijferhit. In de serie draait het om de vervolging en berechting van twee strafbare feiten – een verkrachting en een poging tot moord op Beerntsen in 1985 en de moord op Halbach in 2005 – waarvoor Steven Avery wordt vervolgd. In de zaak Beerntsen is uiteindelijk vast komen te staan dat Avery bijna twintig jaar onterecht in de gevangenis heeft gezeten. Begin 21ste eeuw blijkt uit nieuw DNA-onderzoek namelijk dat een ander de delicten heeft gepleegd. Voor de moord op Halbach heeft Avery een levenslange gevangenisstraf opgelegd gekregen, maar de afgelopen jaren hebben, naast de seriemakers, veel andere personen onderzoek naar de zaak gedaan om de zaak, waarin naast Avery ook zijn minderjarige neef tot een levenslange gevangenisstraf is veroordeeld, heropend te krijgen.

Niet alleen de twijfel rond de schuld van de verdachten maakt de serie en de zaak Avery interessant (voor zowel leken als deskundigen). De zaak is, voor de rechtspsychologie of rechtswetenschap, ook aantrekkelijk om nader te…