Meer coherentie gewenst tussen aanbestedingsrecht en bestuursrecht

Na bijna een halve eeuw Europese regulering op het terrein van de markt voor overheidsopdrachten blijft de naleving daarvan in Nederland tamelijk moeizaam verlopen, zoals wederom blijkt voor het jaar 2016 uit het meest recente onderzoek van de EU, Single Market Scoreboard, Performance in the Public Procurement Area.

Volgens minister Kamp van Economische Zaken zitten de problemen in ieder geval niet in de Aanbestedingswet zelf maar in de toepassing daarvan. Mede daarom startte hij in september 2016 het traject Beter Aanbesteden, met het doel de professionaliteit van de aanbestedingspraktijk te vergroten.

Hiermee reduceert de minister echter de rechtmatigheid tot wet-matigheid en miskent hij het feit dat een goede toepassing van de Aanbestedingswet ook afhankelijk is van andere rechtsterreinen. Een goed voorbeeld hiervan is de wijziging van de Algemene wet bestuursrecht die de ministeries van Binnenlandse Zaken en Veiligheid en Justitie voorbereiden om de rechtsbescherming van burgers te verbeteren. Aanleiding hiervoor zijn geschillen in het sociaal domein tussen burgers en gemeenten.

Zoals regeringscommissaris Michiel Scheltema stelt in een discussiestuk bij de internetconsultatie die tot 1 november aanstaande voor deze wetswijziging wordt gehouden, sluit de rechtsbescherming van burgers niet (meer) aan bij de werkwijze van gemeenten en zorgaanbieders omdat die zich uitsluitend richt op het verweer van burgers tegen een besluit van de gemeente, terwijl de zorg door gecontracteerde zorgaanbieders wordt verleend.

Het probleem doet zich voor wanneer gemeenten willen innoveren om enerzijds de zorg betaalbaar te houden en anderzijds creativiteit en efficiëntie te stimuleren. Een goede methode om beide doelstellingen te bereiken is de zogenoemde ‘uitkomstbekostiging’, waarbij eisen aan het resultaat (een schoon huis) worden gesteld en de gemeente uitkomsten monitort, in plaats…