Tsunami aan onhaalbare wetgeving breekt boer op
Boeren hebben te maken met een groot aantal wetten en regels. Wil Nederland een belangrijke speler blijven op de wereldmarkt voor agrarische producten, dan moet er iets veranderen, vindt Jouke Havinga, agrariër en voorzitter van de sectie Agrarisch Vastgoed van VBO Makelaar. Hij pleit voor één wet voor de agrarische sector.
Al jaren is de hoeveelheid wet- en regelgeving vanuit Den Haag, de provincie en Europa – een doorn in het oog. De Natuurbeschermingswet, de PAS, de Flora en faunawet, het Agrarisch Natuurbeheer, de Meststoffenwet, de Melkveewet; een kleine greep uit de tsunami aan wet- en regelgeving die de agrariër dreigt te overspoelen. Nog maar 5 à 10 procent van de boeren weet zijn weg te vinden in de regelbrij. Hierdoor kan de Nederlandse boer het nauwelijks of niet meer rooien. Het Rijk vergooit zo de mondiale koppositie van de agrarische sector.
De overheid zadelt de boer op met wetten, waarbij de kloof tussen theorie en praktijk enorm is. Bovendien treden wetten vaak met terugwerkende kracht in werking, waardoor er geen gelegenheid is om de bedrijfsvoering aan te passen. Ook de samenhang is soms ver te zoeken. De boer anticipeert op de ene wet, maar moet die vervolgens weer terugdraaien voor de andere wet.
Melkquotum
Zo is de grondgebondenheid in de Melkveewet nog niet verwerkt of de uitwerking van de fosfaatrechten dient zich aan. Al in 2008 kwam de aankondiging dat het melkquotum in 2015 zou worden opgeheven. Wat doet de ondernemende boer? Die gebruikt die zeven jaar om stevig te investeren; zijn veestapel te vergroten, bestaande stallen uit te breiden of extra…