De grenzen van de notariële exoneratie

1. Op 8 oktober 2010 is tijdens het wetenschappelijk congres van de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie het preadvies: “De goede notaris. Over notariële deontologie”, behandeld.¹ Het preadvies richt zich op de grenzen van de notariële deontologie, en in het bijzonder de zorgplicht van de notaris. Naast een algemene verkenning spitst het onderzoek zich toe op de specifieke notariële rechtsgebieden: het onroerendgoedrecht, het erfrecht en het ondernemingsrecht. In het preadvies wordt geen specifieke aandacht besteed aan de grenzen van de notariële exoneratie. Kan de notaris zich van aansprakelijkheid exonereren? Zo ja, voor welke werkzaamheden kan hij zich exonereren en ten opzichte van wie geldt deze exoneratie? Kan de omvang van de zorgplicht en de bij tekortkoming daarin voortvloeiende aansprakelijkheid van de notaris beperkt worden door in de overeenkomst tussen de notaris en de opdrachtgever, dan wel specifiek in de door hem opgemaakte akte, zijn notariële verklaring of zijn advies een uitsluiting of beperking op te nemen ten aanzien van de prestatie die van de notaris wordt verwacht? En hoe moeten wij in dat kader de samenhang zien tussen de akte van een notaris (bijvoorbeeld een oprichting van een rechtspersoon of het vestigen van een zekerheidsrecht) waarin geen enkele beperking of uitsluiting is opgenomen enerzijds, en het in samenhang met die akte op verzoek van de cliënt, financiers of investeerders door diezelfde notaris afgeven van een (notaris)verklaring waarin wel specifieke beperkingen of uitsluitingen zijn opgenomen anderzijds (bijvoorbeeld in een certificate of incorporation of legal opinion)?²

2. Het ambt van notaris houdt de bevoegdheid in om authentieke akten te verlijden in de gevallen waarin de wet dit aan hem…