Egalisatiereserve
De egalisatiereserve helpt ondernemers bij het spreiden van hun uitgaven voor kosten en lasten van de bedrijfsuitoefening. Zij kunnen in een boekjaar al een deel van de kosten reserveren die pas in de toekomst tot een piek in de uitgaven leiden. Een egalisatiereserve is geen voorziening. Wat zijn de voorwaarden en voordelen?
Een belangrijke voorwaarde voor het vormen van een egalisatiereserve (voorheen kostenegalisatiereserve, KER) is dat het moet gaan om toekomstige uitgaven wegens kosten. Het gaat dus niet om toekomstige aanschaf of verbetering van bedrijfsmiddelen. De uitgaven hiervoor brengt de ondernemer immers in mindering op de winst door de jaarlijkse afschrijving op bedrijfsmiddelen. De overige voorwaarden voor het vormen van de egalisatiereserve zijn in de rechtspraak ontwikkeld. Het moet gaan om kosten of lasten:
-
die in de toekomst ongelijkmatig verdeeld over de tijd worden uitgegeven; en
-
waarvoor een redelijke mate van zekerheid bestaat dat die uitgaven zullen worden gedaan; en
-
die worden opgeroepen door de bedrijfsuitoefening van het jaar van dotatie.
Onderhoudskosten
De egalisatiereserve wordt waarschijnlijk het meest toegepast voor onderhoudskosten. Denk aan een vastgoedondernemer die een egalisatiereserve vormt voor het onderhoud aan gebouwen, waarbij het daadwerkelijke onderhoud bijvoorbeeld eens in de tien jaar gebeurt. Of een rederij die een reserve vormt voor onderhoud van schepen. Stel dat een rederij elke vijf jaar € 50.000 aan het verplicht periodieke onderhoud uitvoert aan vijf schepen die in bezit zijn. Fiscaal kan de rederij hier op twee manier mee omgaan. Zij kan dit bedrag elke vijf jaar ineens ten laste van het fiscale resultaat brengen. Of de rederij kan per schip een egalisatiereserve vormen en elk jaar 1/5e deel (dus…