Koopgarant en andere middelen ter stimuleren van de verkoop van woningen

Regelingen ter stimulering van de verkoop van woningen zijn de laatste tijd met een opmars bezig.¹ Dit heeft de staatssecretaris van Financiën Weekers ertoe aangezet om een nieuw besluit² uit te brengen over verkoopregulerende bedingen zoals bedoeld in art. 9, lid 5, WBR. Dit besluit is per 29 maart 2011 in werking getreden. De meest in het oog springende wijziging is dat het gebruik van verkoopregulerende bedingen fiscaal wordt gefaciliteerd voor anderen dan publiekrechtelijke lichamen en woningcorporaties. In dit artikel zullen wij ingaan op de gevolgen van (i) dit besluit en (ii) (de populariteit van) een specifieke variant van verkoopregulerende bedingen³; de ‘koopgarant’ regeling.

1 Koopgarant

Bij de koopgarantregeling⁵ komen verkoper en koper het volgende overeen:

• koper koopt een woning met een korting van ten minste 10 % en tot 35 % ten opzichte van de vrije marktwaarde;

• koper heeft het recht om de woning terug te leveren aan verkoper op een termijn van drie maanden nadat koper heeft aangegeven de woning te willen terugleveren;

• koper heeft het recht om, bij verkoop van de woning door hem, betaling te verlangen door verkoper van 50 %⁶ van de waardedaling tijdens de periode waarin hij eigenaar was van de woning;

• koper is verplicht om, bij verkoop van de woning door hem, 50 % van de waardestijging⁷ tijdens de periode waarin hij eigenaar was van de woning af te dragen aan de verkoper;

• koper is verplicht om, bij verkoop van de woning door hem, de woning eerst aan verkoper aan te bieden hetzij goedkeuring voor de verkoop aan een derde van verkoper te verkrijgen.

  …