De positie van de beslaglegger bij een veiling

Samenvatting

De beslaglegger speelt een veelzijdige rol bij een executieveiling. Hij kan de aanzet tot de executie vormen, hij kan als conservatoir of als executoriaal beslaglegger (mede)beslag leggen op de onroerende zaak of op de executieopbrengst, hij maakt daarvoor kosten, hij is betrokken bij de verdeling van de executieopbrengst, dat alles in de hoop zijn vordering op de beslagene (verder te noemen de debiteur of de geëxecuteerde) voldaan te krijgen.

Tekst

1. Inleiding

Zoals de cijfers in de media aangeven, loopt de economie de laatste jaren terug en nemen de executieveilingen toe. In bepaalde opzichten herleven de jaren tachtig, toen 2% van alle onroerend goed-overdrachten bestond uit executieveilingen. In de jaren negentig lag dit percentage rond 0, 25 %. Ook nu constateert het Kadaster een toename van executies. Overigens moet men niet vergeten dat het Kadaster alleen de cijfers van de executieveilingen bijhoudt. De onderhandse executie verkopen vallen hier buiten, omdat het Kadaster deze niet als zodanig registreert. Uit een enquête in 1998 bleek 49 % van de executies in een onderhandse executie verkoop te resulteren. Of dit percentage thans nog geldt, is mij niet bekend.

Een terugval in de economie leidt ook tot toename van verhaalsbeslagen, faillissementen en schuldsaneringen. Nu de executies toenemen, wordt de veilingnotaris vaker geconfronteerd met een beslaglegger. In deze bijdrage wordt ingegaan op de rol die een beslaglegger speelt bij een executie en de positie die hij daarbij inneemt.

2. De conservatoire beslaglegger op een onroerende zaak

Er zijn diverse soorten beslagen, te onderscheiden:

naar object zoals (on)roerende zaak, vordering, …