De onmisbare gelijkgesteldenregeling
De gelijkgesteldenregeling vervult van oudsher de functie van achtervang voor arbeidsverhoudingen die gelijkenis vertonen met een arbeidsovereenkomst, maar het net niet zijn. Bij fictie worden deze ‘gelijkgestelden’ als werknemer aangemerkt, met als gevolg dat zij zijn onderworpen aan de loonheffingen. De Wet DBA heeft voor deze groep de mogelijkheid van opting-out geïntroduceerd. In de commentaren op de Wet DBA is dit aspect, ten onrechte, nogal onderbelicht gebleven. De keuzemogelijkheid is onvoldoende doordacht en kan voor Nederland in grensoverschrijdende situaties tot heffingsproblemen leiden.
De gelijkgesteldenregeling vervult van oudsher de functie van achtervang voor arbeidsverhoudingen die gelijkenis vertonen met een arbeidsovereenkomst, maar het net niet zijn. Bij fictie worden deze ‘gelijkgestelden’ als werknemer aangemerkt, met als gevolg dat zij zijn onderworpen aan de loonheffingen. De Wet DBA heeft voor deze groep de mogelijkheid van opting-out geïntroduceerd. In de commentaren op de Wet DBA is dit aspect, ten onrechte, nogal onderbelicht gebleven. De keuzemogelijkheid is onvoldoende doordacht en kan voor Nederland in grensoverschrijdende situaties tot heffingsproblemen leiden.
1. Voorwaarden gelijkgesteldenregeling
De gelijkgesteldenregeling is geïntroduceerd in 1967.2 De regeling ziet op arbeidsverhoudingen die niet een arbeidsovereenkomst zijn en die evenmin vallen onder een van de andere fictieve dienstbetrekkingen, maar hiermee maatschappelijk wel gelijk kunnen worden gesteld.3 Vanwege deze maatschappelijke gelijkenis werd het wenselijk geacht dat het bereik van de loonheffingen zich naar deze groep zou uitstrekken. Degene ‘op wie de verplichting rust het loon te betalen’ aan een gelijkgestelde is inhoudingsplichtige voor de loonbelasting/premies volksverzekeringen4 en verplicht tot betaling van de inkomensafhankelijke bijdrage Zvw.5 Voorts is hij werkgever van…