No Taxation without Representation
Inleiding
Al in de Magna Carta van 1215 is het beginsel geformuleerd dat er slechts belasting mag worden geheven indien degenen die deze belasting moeten dragen daarmee via hun vertegenwoordigers hebben ingestemd: No Taxation without Representation. Veel machthebbers uit het verleden die zich niet aan dit beginsel hielden, hebben dit moeten bezuren.2 Denk maar aan de invoering van de Tiende Penning door Alva in 1569, die een belangrijke aanjager was van de Tachtigjarige Oorlog,3 de Franse revolutie van 1789, waarin de zogenoemde Taille, een soort grondbelasting tijdens het Ancien Régime die vooral moest worden opgebracht door de Franse boeren,4 een rol speelde en de opstand van de Belgen tegen Nederland in 1830, waarin de belasting op vlees (‘het geslacht’) en brood (‘het gemaal’) door de Belgische opstandelingen werd gebruikt om de Belgische bevolking op te stoken tegen koning Willem I.5 Ook de totstandkoming van de Verenigde Staten staat in direct verband met dit beginsel. In 1773 kwamen de kolonisten in Noord-Amerika in opstand tegen het moederland Engeland omdat zij Engelse belastingen, waaronder importheffingen op thee, moesten betalen zonder dat zij een stem hadden in het Britse parlement. Dit leidde tot de beroemde Boston Tea Party, waarin de ladingen thee van drie Engelse schepen werden vernield.
Tot op de dag van vandaag wordt No Taxation without Representation gezien als een belangrijk onderdeel van de democratische rechtsstaat. Het gebrek aan democratie in de EU – onder andere tot uitdrukking komend in de beperkte bevoegdheden van het Europees parlement en de onmogelijkheid voor EU-burgers om bij de verkiezingen voor het Europees parlement op andere kandidaten te stemmen dan…