Staatscourant als landelijk verspreid dagblad

Ervaring heeft mij geleerd dat publicatie in de Staatscourant, van bijvoorbeeld de nederlegging van een besluit tot kapitaalvermindering ex artikel 2:209 BW aanzienlijk in (publiciteits)kosten scheelt ten opzichte van de meer reguliere landelijke dagbladen.

Tot voor kort heerste er onzekerheid over het antwoord op de vraag of de Staatscourant wel een landelijk verspreid dagblad is.

Bij de griffie van het Arrondissementsrechtbank te Den Haag heb ik in de zomer een verzoekschrift ingediend tot het afgeven van een (mijns inziens thans niet meer verplichte) verklaring/akte van non-verzet, een en ander in verband met het verkrijgen van zekerheid omtrent mogelijk gedaan verzet als bedoeld in artikel 2:209 lid 3 BW. De griffier weigerde echter de desbetreffende verklaring af te geven op grond van het feit dat niet alle vormvereisten verbonden aan de kapitaalvermindering in acht waren genomen. Publikatie in de Staatscourant was volgens de griffier niet gelijk aan publikatie in een landelijk verspreid dagblad, aangezien deze krant niet door het grote publiek wordt gelezen en om die reden niet overal verkrijgbaar is. Met deze uitspraak heb ik geen genoegen genomen.

De zaak is inmiddels herzien en de Staatscourant is door voornoemde Rechtbank erkend als landelijk verspreid dagblad. Van de griffier heb ik begrepen dat deze erkenning ook door de overige Rechtbanken in het land zal worden gevolgd, een en ander op grond van precedentwerking. Een uitspraak waarmee mijns inziens de cliënt zeker is gebaat.

K.M. Rientjes

Zie ook

JBN 1993, 46

JBN 1993, 105